Uit de aankondiging van het feest van Maria Tenhemelopneming 2023
"Vuur ben Ik komen brengen op aarde, en hoe verlang Ik dat het reeds oplaait." (Luc. 12:49)
Glasraam van Staf Pyl (1995) boven het altaar van de Sint-Michaëlskapel
Op dinsdag 15 augustus 2023, feest van de ten-hemel-opneming van Maria, zal zoals elk jaar in de Sint-Michaëlskapel, Caelenbergstraat 40 te Niel-bij-As, om 16:00 uur een plechtige Hoogmis worden gevierd met celebrant, diaken en subdiaken, ter herinnering aan de inzegening van onze kapellen.
Deze plechtige Hoogmis wordt opgedragen voor pater Karel van Isacker s.j. die in 2010 overleden is.
Het Gregoriaans Proprium wordt gezongen door enkele mannen.
Het tweestemmige kyriale uit de Missa quarta in honorem S. Caeciliae (opus 9) van Carl Jaspers (1835-1882) en enkele liederen worden met orgelbegeleiding uitgevoerd door een sopraan en een alt.
Mogen we nog eens rekenen op uw goedheid om de kapel te steunen wegens de soms zware kosten en te weinig inkomsten.
Veel dank!
U allen blijvend genegen!
Rekeningnummer: BE23 0017 5056 8191 van Stichting Maria Porta Lucis
Als een wraak zal de opstand van de Liefde zijn, woest en zuiverend. Als de lucht die zich samenbalt tot geladenheid. En dan, in een branding van krachten, de weerlichtslagen van de genade, opvleugelend uit diepten van levensleed!
Want smart alleen opent in de mens de onuitputtelijke Levensbron. En wie bemint, wint zijn Liefde maar in een worsteling met de wereld, lijf aan lijf. Hij smeedt zijn recht in het vuur van de haat, en uit de woekering van het verderf plukt hij de zuivere schoonheidsbloem...
Tot in zijn ziel bezeerd, komt hij met zijn pijn genezen, en voor allen die het wensen, schenkt hij de wijn van zijn heldhaftigheid. Pelikaanlust van de Liefde! Gij zijt het, die hem verlangen doet, gemarteld te worden – om te voeden die hem martelen. Gij zijt het, die hem uitzinnig maakt en wilder naar het geven, naarmate hij bloedt...
Maar in de rode avond, wijl de jongen hem kwetsen in het hart, kwijnt zijn blik van heimwee in de verblindende eenzaamheid van de hemel.
uit: Reninca,
Brandend heden, p. 67
Het fundamentele principe van de traditionalistische beweging is dat de liturgie van de Kerk, haar eeuwenoude, eerbiedwaardige, universele, goedgekeurde en overgeleverde riten, de kern vormen van wat het betekent katholiek te zijn, te geloven als katholiek en te leven als katholiek. De lex orandi (de regel van het gebed, hoe en wat wij bidden) is een permanente getuige van en belichaming van de lex credendi (de regel van het geloof, wat wij geloven) en de lex vivendi (de regel van het leven, hoe wij leven). Dit is geen vrijblijvende toevoeging, maar de dagelijkse as en het centrum van ons leven, het hart van onze ontmoeting met God. Hieruit volgt dat niemand, zelfs niet de paus, het gezag heeft om katholieken hun traditionele liturgie te ontnemen, om de riten waarmee de Kerk eeuwenlang heeft gebeden af te schaffen, om deze riten onherkenbaar radicaal te wijzigen en daarmee een onmiskenbare breuk te introduceren met de patronen en de inhoud van de goddelijke eredienst.
...
Daarom, nogmaals, weigerden de eerste traditionalisten zich te “onderwerpen” aan wat noch hun verstand, noch hun hart kon aanvaarden als verenigbaar met de essentie van het katholieke geloof, net zoals we vandaag om dezelfde reden zoveel van de dwalingen van Franciscus verwerpen – bijvoorbeeld dat de doodstraf immoreel is; dat overspeligen de communie mogen ontvangen; dat alleen geloof (sola fide) nodig is om de eucharistie te ontvangen; dat God de verscheidenheid van godsdiensten wil zoals Hij de verscheidenheid van seksen wil; enzovoort, allemaal zaken waarvan een goed gecatechiseerd schoolkind kan zien dat ze onverenigbaar zijn met het katholieke geloof.
...
Als wat wij in onze katholieke traditie hebben waar, goed, juist, heilig en mooi is, dan is dat het waard om voor te leven, voor te vechten en voor te sterven, zonder compromissen, zonder toegevingen, zonder buigen en reduceren, zonder omwegen, zonder terugkrabbelen, zonder valse gehoorzaamheid. Het is een tijd voor heldhaftige inzet.
Uit: Peter Kwasniewski,
Het primaat van de traditie en de gehoorzaamheid aan de waarheid